Αρχαία Ελληνικά στα δημοτικά σχολεία της Βρετανίας

Τα Αρχαία Ελληνικά περιλαμβάνονται στις ξένες γλώσσες, που θα διδάσκονται οι μαθητές στη Βρετανία από την ηλικία των επτά ετών, σύμφωνα με το νέο σχολικό πρόγραμμα που έθεσε προς δημόσια διαβούλευση η βρετανική κυβέρνηση και πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή από το 2014. Η υποχρεωτική διδασκαλία των ξένων γλωσσών από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού είναι μία από τις επτά μεταρρυθμίσεις που εισηγείται η βρετανική κυβέρνηση. Οι μαθητές θα μαθαίνουν να διατυπώνουν ολοκληρωμένες προτάσεις με τη σωστή προφορά και να εκφράζουν απλές ιδέες. Ανάμεσα στις προτεινόμενες γλώσσες είναι τα αρχαία ελληνικά, τα λατινικά και η ευρέως ομιλούμενη, κινέζικη διάλεκτος, mandarin. Τραγούδια και ποιήματα θα χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικά εργαλεία που θα φέρουν σε επαφή τους μαθητές με τη γλώσσα, δια μέσου της αποστήθισης. Η εισαγωγή της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών στο δημοτικό φαίνεται να τυχαίνει ευρείας συναίνεσης. Ο σκιώδης υπουργός Παιδείας Στίβεν Τουίγκ δήλωσε στο BBC, ότι η κυβέρνηση έχει «απόλυτο δίκιο» να κάνει υποχρεωτική τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών από την ηλικία των επτά ετών. Πρότεινε μάλιστα να ξεκινάει σε ακόμη μικρότερες ηλικίες. «Τα παιδιά θα αγαπήσουν τις γλώσσες εάν τους δοθεί η ευκαιρία να τις μάθουν από μικρή ηλικία. Η κυβέρνηση προτείνει τα επτά χρόνια. Θα ενθάρρυνα τα σχολεία να αρχίσουν τη διδασκαλία από ακόμη μικρότερες ηλικίες» ανέφερε χαρακτηριστικά. Σήμερα, στην Βρετανία, οι ξένες γλώσσες είναι προαιρετικό μάθημα στο γυμνάσιο. Όπως διαπιστώθηκε, όμως, το ενδιαφέρον των μαθητών μειωνόταν χρόνο με τον χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2010 μόλις το 43% των 14χρονων μαθητών ζήτησε να διδαχθεί κάποια ξένη γλώσσα όταν το ποσοστό αυτό ήταν 75% το 2002. Πηγή: http://www.briefingnews.gr/politismos/item/26812 12 Ιουνίου, 2012 — vatopaidifriend4

Τι χρησμό θα έδινε η Πυθία σήμερα για το δίλημμα ευρώ ή δραχμή;

Ενα…λάπτοπ από το παρελθόν; Οχι ακριβώς: μία πινακίδα εκμάθησης γραφής και ανάγνωσης στα πόδια Αθηναίου παιδαγωγού, από παράσταση αγγείου του 470 π.Χ. Απάντηση από τον καθηγητή αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας Αρμάντ ντ’ Ανγκόρ. Αν ξαφνικά ο χρόνος γύριζε πίσω και οι Νεοέλληνες μπορούσαν να απευθυνθούν στο Μαντείο των Δελφών για να ζητήσουν τη συμβουλή του Απόλλωνα σχετικά με την οικονομική κρίση που ταλανίζει την Ελλάδα, τί θα τους έλεγε άραγε ο χρησμός που θα έδινε η Πυθία; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, αλλά και σε άλλα, τα οποία συγκροτούν έναν άτυπο «οδηγό αρχαίας ελληνικής σοφίας και πρακτικής» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της σύγχρονης Ελλάδας, επιχειρεί να δώσει σε ένα απολαυστικό κείμενό του που δημοσιεύει το BBC ο Αρμάντ ντ’Ανγκορ, καθηγητής αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, ιστορίας και φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Μάλιστα ο κ. ντ’Ανγκορ τολμά να διατυπώσει ο ίδιος τον υποτιθέμενο «χρησμό». Θα ήταν, λέει, η φράση : «Η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ εάν το ευρώ έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα» – αμφίσημη, επιδεχόμενη διπλής ερμηνείας, όπως παραδοσιακά όλοι οι δελφικοί χρησμοί. Λέει και άλλα ο καθηγητής σχετικά με τις «λύσεις που θα έδιναν οι αρχαίοι Ελληνες». Στο ερώτημα «πώς αντιμετωπίζεις τα χρέη, τον διχασμό και την εξέγερση» έχει ήδη απαντήσει με τον καλύτερο τρόπο ο Σόλωνας. Οταν στις αρχές του 6ου π.Χ, αιώνα οι Αθηναίοι αγρότες είχαν φτάσει στο φοβερό σημείο να γίνονται σκλάβοι προκειμένου να ξεχρεώσουν βουνά από χρέη, ο αριστοκράτης Σόλωνας υιοθέτησε την σεισάχθεια, δηλαδή τη διαγραφή χρεών, αλλά όχι μόνη της: εισήγαγε τολμηρές μεταρρυθμίσεις που έπλητταν όλους, χωρίζοντας τους πολίτες σε τάξεις ανάλογα με τα εισοδήματά τους και ανοίγοντας το δρόμο για τη δημοκρατία. Ως «πολιτικά συνθήματα» για την αντιμετώπιση της κρίσης ο ντ’Αγκορ προτείνει τα δύο διάσημα δελφικά παραγγέλματα «Γνώθι σαυτόν» και «Μηδέν άγαν» – με άλλα λόγια σήμερα, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα είναι απαραίτητο οι ηγεσίες και οι λαοί να γνωρίζουν τον εαυτό τους και να μην πράττουν τίποτα χωρίς μέτρο. Ο ομηρικός Οδυσσέας, επίσης, θα «προσγείωνε» τους Νεοέλληνες διδάσκοντάς τους να έχουν υπομονή και να αναλογίζονται τις δυσκολίες από τις οποίες πέρασαν, όπως ταλαιπωρήθηκε ο ίδιος μέχρι να φτάσει στον προορισμό του, την Ιθάκη και την πιστή του σύζυγο Πηνελόπη. «Τέτλαθι δη, κραδίη και κύντερον άλλο ποτ’ έτλης» μονολογεί ο πολυταξιδεμένος και ταλαιπωρημένος ήρωας – δηλαδή «Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο». Και μιας και πλησιάζουν εκλογές στην Ελλάδα, ο Αριστοφάνης θα έδειχνε ότι ο δρόμος για την υπέρβαση της κρίσης περνά από την επιλογή των αρίστων για να κυβερνήσουν την πολιτεία. Στην κωμωδία του «Βάτραχοι» του 405 π.Χ. συμβουλεύει τους συμπατριώτες του, τότε και τώρα: «Διαλέξτε καλούς ηγέτες, γιατί αλλιώς θα κολλήσετε στους κακούς». Οσο για τις «μαγικές λύσεις», τους μονοδρόμους είτε των Μνημονίων είτε της εξόδου από το ευρώ, ο βρετανός καθηγητής υπενθυμίζει ότι ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο διότι πρότεινε στους Αθηναίους «να αμφιβάλλουν για όλα όσα τους παρουσιάζονται ως σίγουρα, να θέτουν ερωτήματα ακόμα κι όταν ξέρουν ότι δεν υπάρχουν προφανείς απαντήσεις» – γιαυτό, λέει, «αναδείχθηκε σε αιώνιο μάρτυρα της ελεύθερης σκέψης και της ηθικής αναζήτησης». Και ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης, θα έδινε τις δικές σοφές συμβουλές για την κρίση. Ηταν οπαδός της δίαιτας και της άσκησης γιατί κατέγραφε συστηματικά και παρατηρούσε πώς οι ασθενείς δυνάμωναν όταν τρέφονταν σωστά και αθλούνταν, ακόμη κι αν πέθαιναν στην πορεία. «Συνεπώς τα μαγικά και οι αυταπάτες δεν οδηγούν στη θεραπεία. Μόνον η ειλικρινής, εξαντλητική, εμπειρική παρατήρηση μπορεί να δείξει τί έχει αποτέλεσμα και τί όχι», τονίζει ο βρετανός καθηγητής. Οταν όλα γύρω αλλάζουν και είναι ρευστά «δεν μπορείς να διαβείς το ίδιο ποτάμι δύο φορές» όπως έλεγε ο Ηράκλειτος, δηλαδή πρέπει να βρίσκεις τα κατάλληλα και διαφορετικά κάθε φορά σημεία στήριξης ώστε να διαβείς το νερό. Επίσης πρέπει να αντιληφθείς πότε ακριβώς πρέπει να δράσεις και ποιά μέτρα να λάβεις ( ο αρχαιολελληνικός «καιρός» – το αγγλοσαξωνικό…τάιμινγκ), ενώ σε όλα αυτά καθοριστικό ρόλο παίζει η καινοτομία. Ως υπόδειγμα καινοτόμου της αρχαιότητας ο ντ’Αγκορ παρουσιάζει τον Αρχιμήδη, ο οποίος αν και έσπαγε ματαίως για καιρό το κεφάλι του, βρήκε ξαφνικά τον τρόπο να εκτιμήσει αν ένα στέμμα ήταν όντως φτιαγμένο από χρυσό, όταν έκανε μπάνιο και παρατήρησε ότι κάθε σώμα εκτοπίζει διαφορετική ποσότητα νερού. Το «Εύρηκα!» που ο θρύλος λέει ότι φώναζε ενθουσιασμένος ο κορυφαίος φυσικός, μαθηματικός και μηχανικός τρέχοντας γυμνός στους δρόμους των Συρακουσών, δείχνει κάτι πολύτιμο και για την σημερινή οικονομική κρίση: ότι «η λύση για ένα πολύπλοκο πρόβλημα απαιτεί σκληρή πνευματική εργασία, αλλά μπορεί να έρθει μόνο όταν κλείσεις για λίγο τους διακόπτες του μυαλού σου και κάνεις ένα… απολαυστικό μπάνιο». Πηγή: http://www.tovima.gr/world/article/?aid=461099&h1=true 7 Ιουνίου, 2012 — vatopaidifriend4

Η Αγία Σοφία τρομάζει τους Τούρκους

ΝΙΚΟΥ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ Δημοσιογράφου –Συγγραφέα-Τουρκολόγου Από την πρώτη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη έπεσε στους Οθωμανούς και ο Μωάμεθ ο Φατίχ εισήρθε καβάλα στο άσπρο άλογό του στην Αγία Σοφία, (όπου επί αρκετή ώρα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές, έμεινε ακίνητος να κοιτάζει με έκσταση τον Παντοκράτορα στον τρούλο ενώ η εντυπωσιακή αυτή σκηνή έχει αποθανατιστεί και σε μια τουρκική ιστορική κινηματογραφική ταινία), ο μεγάλος αυτός ναός της Ορθοδοξίας έγινε το επίκεντρο διαφόρων μύθων και θρύλων που κυκλοφορούσαν ανάμεσα στους κατακτητές, προκαλώντας ένα έντονο δέος για το μεγαλούργημα αυτό της Ορθοδοξίας που τώρα το είχαν περικυκλώσει οι τέσσερις οθωμανικοί μιναρέδες. Τα τελευταία χρόνια όμως ορισμένα γεγονότα με επίκεντρο την Αγία Σοφία και με αποκορύφωμα την απροσδόκητη εμφάνιση το καλοκαίρι του 2008 του Άγγελου στον Τρούλο, έχουν δημιουργήσει στους Τούρκους ένα έντονο κλίμα καχυποψίας και φόβου για τα μελλούμενα. Παράλληλα επανήλθαν στην επιφάνεια όλοι εκείνοι οι θρύλοι που κατά καιρούς είχαν συγκλονίσει και είχαν προκαλέσει στους μουσουλμάνους μια χαρακτηριστική φοβία για την εκ νέου ανάδυση της ορθόδοξης χριστιανικής ταυτότητας του ναού και τις κοσμογονικές συνέπειες αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, παρά του ότι λειτουργούσε μέχρι το 1934 σαν μουσουλμανικό τέμενος. Έτσι τον περασμένο Ιανουάριο, (20/1/2012), η μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, Σαμπάχ, παρουσίασε ένα πραγματικά καταπληκτικό αφιέρωμα για τα «Μυστήρια της Αγίας Σοφίας», (Ayasofya’ nın gizlemleri), όπου αποτυπώνεται με γλαφυρό τρόπο αυτό το κλίμα φοβίας που έχει καταβάλει τελευταία τους Τούρκους για τα όσα υπάρχουν κρυμμένα μέσα στον Ιερό Ναό και τα όσα προμηνύονται να συμβούν τα επόμενα χρόνια. Το πρώτο σημαντικό στοιχείο από αυτό το αφιέρωμα, είναι μια αδιόρατη φοβία που διακρίνεται από τους Τούρκους στους κρυμμένους σταυρούς, συμβολικούς και μη, που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού, αλλά και στην κάτοψη όπως αυτή μπορεί κάποιος να την διακρίνει από ψηλά. Έτσι μεγάλο δέος παρατηρείται για τον λεγόμενο, (όπως τον αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Τούρκοι ), «Σταυρό του αποστόλου αγίου Ανδρέα», ο οποίος όπως είναι γνωστό είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα λοιπόν με την Σαμπάχ, στην οροφή του ναού υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε διαγώνιο μορφή, ένα σημαντικό σύμβολο που όχι μόνο δεν χάθηκε στους αιώνες της οθωμανικής κατοχής αλλά δεσπόζει με όλη την συμβολική σημασία του. Παράλληλα και ο «Σταυρός του Ιουστινιανού» τρομάζει τους Τούρκους καθώς οι θρύλοι αναφέρουν για ένα πανάρχαιο κειμήλιο που βρίσκεται μυστικό στην Αγία Σοφία και μάλιστα προέρχεται από την Αίγυπτο και έχει τρομακτική δύναμη. Γενικότερα η κατασκευή του μεγάλου αυτού ορθοδόξου αρχιτεκτονικού αριστουργήματος, σύμφωνα με τις ίδιες τις τουρκικές πηγές, βασίστηκε στο χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού και το γεγονός αυτό εμπνέει το δέος αλλά και μια αδιόρατη φοβία για την μελλοντική επάνοδο της Αγίας Σοφίας στον φυσικό της κάτοχο, δηλαδή στην Ελληνορθόδοξη λατρεία. Αλλά εκτός από τους σταυρούς, οι Τούρκοι αναφέρουν και άλλα μυστήρια και τρομακτικά για τους ίδιους που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού. Έτσι, όπως αναφέρει ο θρύλος, είναι γνωστό ότι μετά την μετατροπή του ναού σε μουσουλμανικό τέμενος κτίστηκε το γνωστό Μιχράμπ, (το μουσουλμανικό σημείο της προσευχής), που εμφανίστηκε στην ανατολική πλευρά του ναού προς την κατεύθυνση της Μέκκας. Αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους μπροστά από το Μιχράμπ βρίσκεται θαμμένο ένα φέρετρο κατασκευασμένο από επίχρυσο μπρούντζο. Στο φέρετρο αυτό κείτεται η σωρός της βασίλισσας Σοφίας, (προφανώς γίνεται ταύτιση με την αγία Σοφία). Αυτή η βασίλισσα Σοφία και το φέρετρό της συνδέεται, σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους, με μια «εντολή» που έχει περάσει δια μέσω των αιώνων μέχρι σήμερα. Η εντολή αυτή αναφέρει ότι δεν πρέπει κανένας να πειράξει αυτό το φέρετρο ούτε καν να το ακουμπήσει. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε, σύμφωνα με τον θρύλο αυτό, θα προκληθεί η «έγερση» της βασίλισσας Σοφίας και τότε ένας τρομακτικός θόρυβος θα τραντάξει όλο το οικοδόμημα του ναού προκαλώντας σεισμικά εσχατολογικά γεγονότα που τρομάζουν τους Τούρκους. Αλλά ο θρύλος της βασίλισσας Σοφίας έχει και συνέχεια. Σύμφωνα λοιπόν με τις τουρκικές αναφορές, το φέρετρο αυτό προστατεύουν τέσσερις αρχάγγελοι που βρίσκονται πάνω στον Θόλο του ναού. Οι αρχάγγελοι αυτοί, όπως αναφέρουν και πιστεύουν οι Τούρκοι, είναι οι Τζεμπραΐλ, Μιχαήλ, Ισραφήλ και Αζραήλ. Σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, ο Τζεμπραήλ προστατεύει τους βυζαντινούς αυτοκράτορες, ο Μιχαήλ τον ναό από τις εχθρικές επιθέσεις, ενώ οι Τζεμπραήλ και Ισραφήλ ήταν οι αγγελιοφόροι των γεγονότων από τις πολεμικές επιχειρήσεις στους βυζαντινούς αυτοκράτορες. Και οι τέσσερεις αυτοί αρχάγγελοι έχουν ταχτεί μετά την πτώση της Πόλης να προφυλάσσουν το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας από τον κίνδυνο κάποιος βέβηλος να το ανοίξει και να επέλθει η Δευτέρα Παρουσία. Ένας άλλος σημαντικός μύθος που αναφέρουν οι μουσουλμάνοι είναι ο θρύλος του «Κρυμμένου Πατριάρχη» που μοιάζει με τον ελληνικό θρύλο για τον κρυμμένο παπά. Όπως αναφέρει η τουρκική παράδοση, στο νότιο μέρος του ναού υπάρχει ένας στενός διάδρομος που οδηγεί σε μια παμπάλαια αραχνιασμένη και πολύ μυστήρια πύλη για την οποία ο θρύλος την αναφέρει σαν την «Κλειστή Πύλη». Σύμφωνα με τις τουρκικές αναφορές, όταν ο Μωάμεθ ο Φατίχ μπήκε στην Κωνσταντινούπολη ο τελευταίος ελληνορθόδοξος Πατριάρχης μαζί με τους συνοδούς του τελούσε στο σημείο αυτό Θεία Λειτουργία. Μόλις οι οθωμανικές ορδές εισέβαλαν στον ναό, ο Πατριάρχης και όλη η συνοδεία του εισήλθε μέσα στην πύλη αυτή η οποία έκλεισε και από τότε χάθηκαν ενώ η πύλη έμεινε ερμητικά κλειστή και κανένας δεν τόλμησε ποτέ να την ανοίξει. Κάθε χρόνο στην Ανάσταση των ορθόδοξων χριστιανών μπροστά από την πύλη αυτή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Σαμπάχ, εμφανίζονται…. κόκκινα αυγά!!! Ο θρύλος συμπληρώνεται από την προφητεία που φοβίζει τους Τούρκους, ότι όταν η πύλη αυτή ανοίξει, στον ναό θα ακουστούν ξανά οι χριστιανικές ελληνορθόδοξες ψαλμωδίες γι’ αυτό και τρομάζουν και μόνο στην ιδέα του ανοίγματος αυτής της μυστήριας πύλης. Η τουρκική εφημερίδα αναφέρει και το μυστήριο του υπογείου τούνελ που υπάρχει σε κεντρικό σημείο στο εσωτερικό του ναού. Όπως αναφέρεται, από το σημείο αυτό υπάρχει μια δίοδος που οδηγεί σε ένα μεγάλο τούνελ. Το τούνελ αυτό, όπως υποστηρίζει η τουρκική εφημερίδα, οδηγεί μέχρι τα Πριγκηπόννησα και μάλιστα μέχρι την νήσο Πρώτη. Το μυστήριο για τους Τούρκους είναι το πώς κατασκευάστηκε αυτό το τούνελ και τι ρόλο έπαιξε στην μακρά ιστορία του ναού. Μυστήριο για τους Τούρκους είναι και το μεγάλο αποτύπωμα από πέλμα κάποιου μεγάλου ζώου, ίσως ελέφαντα, που υπάρχει στην νοτιοδυτική πλευρά του θόλου ενώ και εδώ έχουν διαδοθεί κάποιες εσχατολογικές ιστορίες. Σύμφωνα με τους Τούρκους το αποτύπωμα αυτό είναι από το άλογο του Μωάμεθ του Πορθητή, αλλά το ερώτημα είναι πώς το άλογο πάτησε στο σημείο αυτό που βρίσκεται ψηλά προς τον θόλο. Μεγάλο δέος δημιουργεί στους Τούρκους, όπως αναφέρει η Σαμπάχ και τα διάφορα μωσαϊκά που έχουν αναδυθεί με όλη την μεγαλοπρέπειά τους τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στο ιερό ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, παρά του ότι η μουσουλμανική θρησκεία θεωρεί σαν αμάρτημα την απεικόνιση πρόσωπων που σχετίζονται με θρησκευτικά γεγονότα. Ιδιαίτερο δέος τους προκαλεί το γνωστό μωσαϊκό που απεικονίζει τον Ιησού έχοντας την Παναγία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά και αριστερά Του. Οι Τούρκοι το έχουν ονομάσει χαρακτηριστικά το «Μωσαϊκό της Αποκάλυψης» και ο συμβολισμός αυτός ανάγει στην εσχατολογική σημασία του που είναι έντονη στους μουσουλμάνους Τούρκους. Επίσης ξεχωριστή αναφορά γίνεται και για τα μωσαϊκά που αναπαριστάνε γνωστούς βυζαντινούς αυτοκράτορες, όπως τον Ιωάννη τον Κομνηνό με τον Ιησού Χριστό και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μονομάχο με την αυτοκράτειρα Ζωή. Όλες αυτές οι απεικονίσεις προκαλούν έντονο δέος, καθώς όλη αυτή η ελληνορθόδοξη χριστιανική μεγαλοπρέπεια και η εσωτερική δύναμη που αναδύουν αυτά τα ψηφιδωτά, έχουν γεννήσει διάφορους θρύλους για τους εσχατολογικούς τους συμβολισμούς. Οι συμβολισμοί αυτοί σχετίζονται με τις τουρκικές φοβίες για την επάνοδο στην επιφάνεια και στην εξουσία της αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ευλογία του ίδιου του Ιησού Χριστού. Πηγή: http://www.enromiosini.gr/arthrografia/7780-η-αγια-σοφια-τρομαζει-τουσ-τουρκουσ/ 7 Ιουνίου, 2012 — vatopaidifriend4