Η μοναξιά της

ΜΟΝΑΞΙΑ

Η μοναξιά είναι βροχή,
τα βράδια απ΄τη θάλασσα ανεβαίνει,
από κάμπους κρυμμένους και χαμένους.
Στον ουρανό πλανιέται
κι από εκεί στην πόλη πέφτει.
Πέφτει σε ώρες στο πρωί
όταν τα σώματα χωρίζουν,
και μέσα σε σοκάκια γυρνούν θλιμμένα.
Κι ακόμη,όταν οι άνθρωποι
στο ίδιο κρεββάτι χώρια είναι,
τότε πάει κι αυτή να κοιμηθεί,
όπου την πάνε …Οι ποταμοί.