ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ - ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΙΚΟΝΑ

Ο αγώνας ξεκίνησε μεσημέρι με ήλιο λαμπρό και τα σκάφη σε άναρχη παράταξη να περιμένουν το σύνθημα..Red Dragon, Tanuska, Βικτώρια, Κύμα και όλα τα υπόλοιπα το ένα δίπλα στο άλλο. Πρώτο σκέλος Βεσπασιανός,δεύτερο σκέλος,τρίτο….
Ο ήλιος έδειχνε απόγευμα και φάνηκαν τα σημάδια που έδειχναν το μέρος του τερματισμού. Ένα-ένα τα σκαφη με τα πανιά τους ορθάνοιχτα πλησίαζαν να φθάσουν στο λιμανάκι. Η βολική μπουκαδούρα οδηγούσε παράλληλα με τη στεριά, τα σπίτια καί τους παραθαλάσσιους μπαξέδες.
Σίγουρα, όποιος θα κοιτούσε από την παραλία, θα νόμιζε ότι είχε να κάνει με μια οικογένεια αποδημητικών λευκών θαλασσινών πουλιών πού επέστρεφαν όπως κάθε βράδυ στην φωλιά τους μετά την περιπλάνηση της ημέρας. Στήν αποβάθρα πρόβαλαν τα γκρίζα σπίτια των ψαράδων με τα κόκκινα δίχτυα απλωμένα πάνω σε κοντούς πασσάλους.
Από τίς δεμένες βάρκες μερικοί νεαροί σήκωναν στα χέρια τους ψάρια στο χρώμα του μολυβιού καί τα πέρναγαν στίς κοπέλες πού είχαν τα πανέρια ακουμπισμένα στο πλάι των γοφών τους, ενώ παρακεί άλλοι άντρες καθισμένοι καταγής, με τα πόδια τους ανοικτά, έραβαν δίχτυα πού δεν τελείωναν ποτέ.
Παραπέρα έβραζαν μαστέλα από ταννίνη για τη βαφή των διχτιών καί πέτρινα τοιχάκια χώριζαν τους μικρούς παραθαλάσσιους μπαξέδες, οπού οί βάρκες μπερδεύονταν με τίς καλαμιές καί τα φυτώρια, ενώ γυναίκες με το στόμα τους γεμάτο καρφιά βοηθούσανε τους άντρες τους πού ήταν ξαπλωμένοι κάτω από τίς καρίνες των πλεούμενων τους για να τα μαστορέψουν.
Τα υπόστεγα των σπιτιών προστάτευαν τίς κομμένες στα δύο ξεραμένες ντομάτες, τα μικρά παιδιά έψαχναν κάτω από τις πέτρες για σκουλήκια, καί οι γέροι πότιζαν με εντομοκτόνο τίς ρίζες των κηπευτικών τους, ενώ τα κίτρινα πεπόνια μεγάλωναν κρυμμένα πίσω από τη φυλλωσιά τους.
Οι γριές τηγάνιζαν καλαμαράκια καί χταπόδια ή άλευρωμενους κολοκυθοκορφάδες, καί στο καρνάγιο έκανε την εμφάνιση της μια πλώρη τράτας πού μόλις έβγαινε από το ροκανι του ξυλουργού, καί ένας καβγάς ανάμεσα σε νεαρούς καλαφάτες φούντωνε γεμάτος απειλές καί μαύρο κατράμι, ενώ παραπέρα άρχιζε ή παραλία με τα μικρά κάστρα καί τα ηφαίστεια στην άμμο πού τα παιδιά φεύγοντας με το σούρουπο είχαν εγκαταλείψει…
Τα χαμηλά ταβερνάκια δίπλα στο κύμα είχαν ανάψει ήδη τα πολύχρωμα φωτάκια τους και οι σερβιτόροι πυρετωδώς έστρωναν λευκά τραπεζομάντηλα σε κόκκινα τραπέζια με πλαστικές καρέκλες κάτω από τα αρμυρίκια.
Το βράδυ όλα τα πληρώματα μαζί, ανάμεσα τερψιλάγνων ορεκτικών και περισσεύματος οίνου ανέλυαν τακτικές κι αγώνες που δεν έγιναν ποτέ…